Ёфтаҳо ва бардоштҳо (Yoftaho va bardoshtho)

Недавно в Афганистане было достигнуто политическое соглашение о создании нового правительства между претендентами на пост главы государства этой страны Ашрафом Гани и Абдуллах Абдуллахом. Подобное правительство аналогичным путем было сформировано и в 2014 году – Правительство национального доверия. Как известно, указанное правительство не только не нормализовало общую ситуацию в Афганистане, но и сделало еще более сложной и опасной. Мы уверены, что такую участь ждет и нового правительства. Об основных причинах указанного явления идет речь в аналитику, которую была написана 2 марта 2015 года по горячим следам президентских выборов в Афганистане в 2014 году.    Абдунаби Сатторзода, профессор     28 мая 2020г.       Внутренняя обстановка в Афганистане и перспективы ее развития  Процесс президентских выборов в Афганистане и подсчет голосов избирателей с большим опозданием и серьезными нарушениями еще раз убедительно и неоспоримо доказали, что  основным вопросом в так назыв

Ният доштам, ки дар ин рӯзҳо яке аз қарзҳое, ки аз бародари бузугворам, ҳамдаврони донишгоҳиам, дӯсти қадрдонам Бахтиёр Муртазоев, ки 52 сол боз ӯро мешиносам ва солиёни дароз дар рӯзҳои шодиву ғам бо ҳамем, дар арафаи ҷашни мубораки 80-солагиаш адо намоям. Вале сад афсӯс, ки даврони наҳси куруноӣ маро ба як гӯшаи кишвар оварду ӯро дар кунҷи дигаре монд. Ин балои вогир на танҳо мо дӯстонро дар фосила нигаҳ медораду хонабанду назарбанд кард, балки ба нақшаҳоямон низ "дахолат" намуд. Мехостам бо истифода аз фурсати муносиби ҷашн андешаҳоямро баён намоям: дар бораи шахсият ва эҷодиёти рӯзноманигор ва хитобанависи (публитисти) номии тоҷик, барадаи Ҷоизаҳои ба номи устодон Айнӣ ва Лоҳутӣ Бахтиёр Муртазоев, дар бораи китобу маҷмуаҳои арзишмандаш, аз ҷумла қиссаи "Нақби Истиқлол", тарҷумаҳои нотакрораш, монанди "Роҳи каҳкашон"-и Чингиз Айтматов, "Садбарги заррин"-и Константин Паустовский ва тозакориҳое, ки ӯ дар онҳо намудааст, дар бораи даврони донишҷӯ

19 сол пеш аз ин дар арафаи зодрӯзи Устод Лоиқ матлабе навишта будам бо номи "Шеъри лоиқвор" (11 апрели 2001). Он вақт аз марги нобаҳангоми ин шоири бузургтарин ва тавонотарини тоҷик дар садаи 20  як сол гузашта буд, ҳоло алаккай 20 сол сипарӣ шудааст. Дар фуроварди он навишта зикре аз он мерафт, ки пас аз марги Устоди зинданом Лоиқ "сӯгвориҳо ва хотироти зиёде гуфта ва навишта шуданд. Лекин инсоф он аст, ки ҳеч яке аз онҳо талафоти ҷуброннопазири адабӣ ва миллии моро бозгӯ накардаанд. Ба ҷароҳатҳои дили ин мустаманд, ки ифтихори дӯстиро бо шодравон доштам, ин ғазалгуна марҳамтар афтод: Лоиқо,чун ту касе дурдонагуфторе намонд, Шоиреву ошиқе чун ту сазоворе намонд. Зинда кардӣ Мавлавию Ҳофизу Хайёмро, Мисли ту Исодаме ку? Мӯъҷизосоре намонд. Ҳамсафу ҳамсоғару ҳамкеши Хайёми бузург, Ин замон дар мулки мо мисли ту ҳушёре намонд... Модари миллат сияҳпӯш аст андар мотамат, Номаи модар кӣ хоҳад гуфт? Бедоре намонд. Мо зи ту қадри забони модарӣ омӯхтем, Ман надонам чу

Творчество Олжаса Сулейменова и таджикское национальное самосознание Уважаемый Председатель, Глубокоуважаемый Олжас Омарович, Уважаемые участники Конференции, Дорогие гости, Позвольте мне, прежде чем говорить о творчестве Олжаса Сулейманова и его влиянии на национальное самосознание таджиков, сказать следующее: таджики, как об этом говорил сам Олжас Омарович, избалованы великой поэзией, не каждого, кто пишет стихи или прозу, называют поэтом. Редко кого из зарубежных поэтов признают в Таджикистане как поэта. Но Олжаса Сулейменова безоговорочно признают как великого поэта. Для подтверждения своих слов хочу привести один факт: более 20 известных таджикских поэтов посвятили свои стихи Олжасу Омаровичу Сулейменову. Такое уважение в Таджикистане из казахских писателей только было к незабвенному Мухтару Омархановичу Ауэзову. Я долго думал об этом феномене и пришел к выводу, что творчество Олжаса Сулейменова, вобрав в себя лучшие черты казахского народа, стало общечеловеческим. Дорогие коллег

Шеър, математика ва рушд… Раиси вақти Кумитаи иқтисод ва молияи Маҷлиси намояндагони ҶТ Шариф Раҳимзода 14 декабри соли 2018 дар суханрониаш дар Конференсияи «Таҳлили соҳаи молияи давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» таъкид карда буд, ки «мақомот ва мардум дар Тоҷикистон бояд ба омӯзиши илмҳои дақиқ таваҷҷуҳи ҷиддӣ кунанд, на бо адабиёт ва таърих».  Зеро, ба ақидаи ӯ, кишварҳои муваффақе, мисли Аврупо ва Амрико барои он пешрафтаанд, ки «бештар ба илмҳои дақиқ рӯ овардаанд». Ва гӯиё дар панҷ соле, ки дар маркази Аврупо зистааст (ӯ солҳои 2001-2006 Сафири фавқулод ва мухтори ҶТ дар Белгия ва Фаронса буд),  ба мушоҳида гирифтааст, ки «мардуми онҷо як мисраъ шеър намедонанд. Мо суханро бо шеър оғоз мекунем. Онҳо пеш рафтанд, мо ақиб мондем». Яъне ӯ сабаби аслии ақибмондагии Тоҷикистонро дар он дидааст, ки мардуми мо бештар бо адабиёт ва фарҳангу ҳунар машғул аст, на бо илмҳои дақиқ, аз ҷумла математика, биология ва кимиё, ки асоси пешравии ҷомеа ба рушди онҳо вобаста мебошад. Бисёр таассуф, ки

Ҳар фард ЁФТАҲО ВА БАРДОШТҲОЕ дорад аз зиндагӣ, ҷомеа, оламу одам ва мехоҳад, ки онҳоро дар гармогармиашон бо дигарон низ ба миён гузорад, то бидонад, ки он ЁФТАВУ БАРДОШТҲО барои онҳо низ  арзише доранд, ангезае барои андешидани онҳо  дар бораи зиндагӣ, ҷомеа ва оламу одам мешаванд ё на?  Таманнои онро дорам, ки ин ЁФТАВУ БАРДОШТҲОИ камина барои андаке беҳтар шудани зиндагӣ, ҷомеа ва оламу одами муосир мусоидат хоҳанд кард. Бо салом ва арзи эҳтиром Абдунабӣ Сатторзода.