Абдуллоҷон Исҳоқов

Донишҷӯи соли сеюми факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон будам. Бо пешниҳоди дӯсти донишгоҳиам Абдусаттор Мухторов, ки дар факултаи таърих таҳсил мекард, тобистонро дар ҷамъи бостоншиносони маъруфи тоҷик Нӯъмон Неъматов, Уктам Пӯлодов, Саидҷон Марофиев, Абдуллоҷон Исҳоқов аввал дар ҳарфиёти Шаҳристон ва баъд дар Дашти Ашт гузарондам. Бо раҳматӣ Абдуллоҷон Исҳоқов ҳамон вақт шинос шудам ва дӯстиву ҳамкориамон оғоз гардид. Ростӣ гап то вақт бостоншиносон ва бостошиносиро ҷиддӣ намегирифтам. Гумон мекардам, ки ҳамаи гуфтаву кардаву навиштаҳояшон тахминӣ аст. Аммо пас аз он ки шоҳиди бевоситаи кори онҳо, аз ҷумла Абдуллоҷон Исҳоқов гардидам ва дидам, ки то чӣ андоза ҳар ваҷаб замини ҳафриётро бо ҷиддият ва мамъулияти тамом таҳқиқ менамоянд, тасаввурам дигар шуд ва яке аз мухлисону муридони онҳо гаштам. Натиҷаи заҳматҳои чандинсолаи Абдуллоҷон Исҳоқов ва ёронашон буд, мо таърихи 5500 соламонро дар Саразм кашф кардем ва бо он ифтихор мекунем. Ёд бостоншиноси бузурги тоҷик Абдуллоҷон Исҳоқов гиромӣ бод.

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

Сӯгворӣ

СУХАНШИНОСИ ҚАЛАМЗАН Соли 1972 дар чанд шумораи рӯзномаи “Маориф ва маданият” (18 март-27 апрел) пораҳое аз рисолаи хотиротии Мавлоно Камолиддини Абдулвосеъ “Мақомоти ҳазрати Мавлоно Абдурраҳмони Ҷомӣ” дар таҳияи камина ва раҳматӣ Султон Воҳидов ба чоп расида буд. Ва он яке аз аввалин таҷрибаҳои ман дар нашри мероси гузаштагон буд. Дуруст дар ҳамон рӯзҳо Ҷумъабой Азизқулов яке аз  шумораҳои рӯзномаи мазкурро, ки дар он намунае аз он асар нашр гардида буд, бо  тасҳеҳаш ба дастам доданд. Дидам, ки матни омоданамудаи мо дар чанд маврид тасҳеҳталаб будааст. Он вақт ба таври аёнӣ фаҳмидам, ки кори баргардон ва нашри осори пешиниён аз алифбои арабиасоси форсӣ ба сирилик дар назар осон ва фаннӣ (техникӣ) намояд ҳам, дар амал сахт душвор будааст ва аз таҳиягар дониш, малака ва завқи волои суханшиносию қобилияти дарки маъноро тақозо менамояд. Ин ҳақиқати бебаҳсро солҳо баъд Ҷумъабой Азизқулов дар  мақолаашон “Сухан аз забон ва тарзи баён” (2004) низ таъкид намудаанд, ки дар мавриди баргардо
Далее...

Дар бораи шеъри фейсбукии як шоири фейсбукӣ

                                           Шеъри дил ва шоири он Ман бо Ибодуллоҳи Солеҳ ва шеъри ӯ дар фейсбук шинос шудам. Ба истилоҳи аҳли фейсбук мо дӯстони фейсбукӣ ҳастем.  Онҳое, ки аз фейсбук хабар доранд ва аз он истифода мекунанд, шояд ба мушоҳида гирифтагистанд, ки дар ин солу замона фейсбук  ба майдони марказии ба намоиш гузоштани (past) навиштаҷоти фаровоне бо номи шеър бадал шудааст.  Онҳое, ки шеъру шеъргуна, ё чизҳои дар қолаби вазну қофия гуфтаашонро дар ин фарохмайдон кишт мекунанд, кистанд ва навиштаҷоти онҳо чистанд? Онҳо маъмулан касоне мебошанд, ки навиштаҳояшон дар воситаҳои чопии мавҷуда (рӯзнома, маҷалла ва ғ.) ё чоп нашудаанд ва намешаванд ва ё нашр гарданд ҳам,  каманд. Дар фейсбук гоҳ-гоҳе ном ва асрҳое низ ба назар мерасанд, ки онҳо муаллифоне мебошанд, ки навиштаҳояшон асосан дар рӯзномаву маҷалла ва китобу маҷмӯъаҳо ба табъ мерасанд. Гумони яқин ин аст, ки ба фейсбук рӯй овардани шоирони “фейсбукӣ” ва “нофейсбукӣ” (агар чунин таъбир дар нисбати онҳо 
Далее...

Ба ифтихори зодрӯзи дӯсти бузургворам шоири номии тоҷик Ҳақназар Ғоиб

Ҳақназар Ғоиб ва «шеъри симфонӣ» Дӯсти бузургворам Шоири халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ ва Ҷоизаи адабии ба номи Мирзо Турсунзода дар дастхате, ки бароям дар маҷмӯаи шеърҳояш  бо номи «Дар бистари нарми гул» унвон дорад, навиштааст, ки ба «бародари азизу гиромӣ, ки бароям мероси муҳаббати устод Лоиқ аст », ба фалонӣ (12 сентябри 2012, ш. Кӯлоб). Дарвоқеъ, ман бо устод Ҳақназар Ғоиб ба шарофати  устоди зиндаёд, шоири бузурги тоҷик Лоиқ Шералӣ ошноӣ пайдо карда будам. Як саҳнаи ошноӣ ва дӯстиҳоямонро ман дар мақолаам «Ҳақназар ва шеъри нарми ӯ», ки дар маҷмӯаи нави шоир «Дар таҷаллии офтоби Аллома Иқбол» низ омадааст, ба қалам  оварда будам. Ман дар бораи шеъри Ҳаназар Ғоиб зиёд навиштаам, бештар дар мақолаҳои умумӣ ва камтар дар нақдҳои ҷудогона. Аз ин ҷиҳат дар назди шахсияти эҷодӣ ва шеърҳои ӯ қарздорам. Ва на танҳо камина, балки дигарон ҳам, ки бо нақду баррасии шеъри муосири тоҷик машғул мебошанд. Эътироф бояд намуд, ки мову шумо ҳанӯ
Далее...